Breezand I, gelegen in ‘t Vroon aan de voet van het duin bij Vrouwenpolder, was een van de eerste vakantieparken in Zeeland. Het park heeft een bijzondere ontstaansgeschiedenis en is nog steeds een uniek park.
De eerste huizen van Breezand, stammen uit de jaren 30: De Wijde blik, Hosa Semna, Duinrust en het Zeepaardje. Deze huisjes liggen aan wat nu de Vroonweg heet, tegen het duin aan. Na de oorlog wilde de gemeente het vreemdelingenverkeer bevorderen door middel van de ontwikkeling van een zomerwoningenterrein in ‘t Vroon. In 1949 wordt er een uitbreidingsplan vastgesteld voor 65 woningen en in 1950 koopt de gemeente een brede strook grond aan de zuidzijde van de Vroonweg (toen nog Betonweg). Al snel melden zich 9 belangstellende pioniers die woningen zouden willen bouwen op het terrein.
Gedurende de jaren 50 zijn deze huisjes gebouwd. De bouw liep echter vertraging op omdat er, i.v.m. schaarste aan bouwmateriaal, aanvankelijk alleen toestemming gegeven werd voor bouwwerken onder de fl 2000. Dit week af van het oorspronkelijke plan waarin stond dat er “landhuizen” gebouwd zouden mogen worden. Om die reden werden de eerste huisjes gebouwd met oude materialen van noodwoningen die na de drooglegging van Walcheren (Walcheren is voor een deel onder water gezet tijdens de oorlog om de Duitse posities te verzwakken, de zg inundatie) beschikbaar waren gekomen. Dit waren Tokkie (nu Philene), Panda, Donald Duck, Bambi (nu de Merel), Dombo (nu De Fazant), en Pinocchio (nu Romeo) in 1953. Later zijn deze huisjes alsnog versteend. In 1953 staan er 10 huisjes op Breezand. In de jaren erna wordt er snel bijgebouwd, zeker als na 1955 ook duurdere woningen mogen worden gebouwd.
Het park rond de huisjes is ontworpen door de bekende landschapsarchitect Christiaan Pieter Broerse (1902-1995), oorspronkelijk afkomstig uit Serooskerke.
In 1960 herziet de gemeente de bestemmingsplannen voor het gehele gebied. Naast een hotel aan het duin, huizen langs de Fort den Haak weg en winkels in het dorp, wilde de gemeente uitbreiding van het bungalowpark. Aanvankelijk moest dit park (Breezand II) eenzelfde karakter krijgen als Breezand I maar het project liep flinke vertraging op. Een projectontwikkelaar had het terrein opgekocht voor de neus van de gemeente. Door juridisch getouwtrek duurt het nog jaren voor er echt gebouwd kan worden. Ook verliep de verkoop van huisjes aanvankelijk moeizaam. Breezand II heeft daardoor een heel ander ander karakter gekregen dan Breezand I met privé tuintjes en afgebakende percelen.
Sinds de begintijd zijn bijna alle huisjes grondig verbouwd of heeft er herbouw plaatsgevonden. De huisjes zijn voor het grootste deel nog steeds in particulier eigendom, vele zelfs nog in de oorspronkelijke families. Een deel van de huisjes wordt verhuurd.
In 1992 hebben de eigenaren zich verenigd in de Onderhouds – en Belangenvereniging Breezand I te Vrouwenpolder.
Bron: “Een Uniek Park”, uitgave van de Onderhouds-en Belangenvereniging Breezand I bij het 10-jarig bestaan van de vereniging (2002).